WITAM SERDECZNIE WSZYSTKICH NAUKOWCÓW
NA KÓŁKU ODKRYWCZO-BADAWCZYM
PT. „MALI ODKRYWCY”.

Cieszę się, że wraz ze mną wyruszycie w podróż przez świat nauki i eksperymentów.
Zapewniam Was, że nie cofniemy się przed żadnym z doświadczeń by lepiej poznać otaczający nas świat.

Pani Agata

WODA

Zagadki słuchowe o wodzie

Posłuchaj odgłosów wody: padający deszcz, szum morza, kapiąca woda.
Odgadując zagadki wskaż rozwiązanie na obrazku.

Gwiazda skojarzeń do słowa „woda”

Podaj kilka swoich skojarzenia do słowa WODA.

DOŚWIADCZENIE 1 ,,BARIERA Z TKANINY”

Do słoika nalewamy wody, na wierzch naciągamy za pomocą gumki zmoczoną
chusteczkę. Po odwróceniu słoika do góry dnem woda nie wylewa się.

WYJAŚNIENIE

Na materiał ciśnie od dołu powietrze, i to tak mocno, że nie pozwala oderwać się
materiałowi od szklanki. Ta siła powietrza działająca na materiał nazywa się ciśnieniem
atmosferycznym. Powietrze sięga wiele kilometrów w górę, chociaż im wyżej, tym jest
rzadsze. Wysoki „słup powietrza” wywiera nacisk na wszystko, co znajduje się na
powierzchni ziemi. Wielokilometrowej grubości warstwę powietrza otaczającą całą kulę
ziemską nazywamy atmosferą i stąd właśnie pochodzi nazwa ciśnienie atmosferyczne.

DOŚWIADCZENIE 2 ,,CO PŁYWA, CO TONIE?”

Do miski z wodą wrzucamy różne przedmioty: ołówek, kamień, moneta, gwóźdź,
piasek, spinacz biurowy, klucz, korek, magnes, spinacz, plastikowy klocek.
Obserwujemy i omawiamy co dzieje się z tymi przedmiotami, wyciągając wnioski.
Następnie dzieci wrzucają: skruszony styropian, skorupki od orzecha, piórko, piłeczkę
pingpongową, kawałeczek drewna, papier i inne lekkie przedmioty - omawiają co dzieje się z
tymi przedmiotami i dlaczego tak się zachowują.

WYJAŚNIENIE

Po wykonaniu doświadczenia, dzieci wymieniają przedmioty, które pływały po wodzie, czyli: ołówek, drewniany klocek, plastikowy klocek, piłeczka pingpongowa, kawałek
styropianu i z jakich surowców zostały wykonane: drewno, plastik, styropian. Wiedzą, że te
przedmioty pływają dlatego, że wykonane są z takich właśnie materiałów, a zatoną
przedmioty z metalu: moneta, gwóźdź oraz magnes. Wielkość przedmiotu nie ma wpływu na
to, czy pływa, czy tonie; duży kawałek styropianu pływał, mała moneta utonęła.
Następnie nauczycielka prosi dziecko o wrzucenie kulki z plasteliny – dzieci
obserwują co się z nią dzieje, a następnie tę samą plastelinę rozpłaszcza (tworzy z
niej łódkę) i kładzie na wodzie - plastelina nie tonie. Dzieci wyciągają wnioski
dlaczego tak się dzieje.
Na koniec nauczycielka napełnia szklankę wodą po brzegi. Prosi dzieci, by poczekały,
aż woda będzie całkiem nieruchoma. Przy pomocy pincety chwytają igłę i trzymają ją
poziomo. Bardzo powoli i ostrożnie umieszczają igłę na wodzie (igła musi być
idealnie poziomo, jeśli któryś jej koniec zanurzy się w wodzie - zatonie).

 

Igła nie tonie, tylko unosi się na powierzchni. Dlaczego?

WYJAŚNIENIE

Na powierzchni wody tworzy się rodzaj elastycznej, cieniutkiej błony. Dzieje się tak, ponieważ na cząsteczki wody znajdujące się przy powierzchni działa siła nazywana napięciem powierzchniowym.

DOŚWIADCZENIE 3 ,, MAGICZNY ZIEMNIAK”

Każde dziecko samo przygotowuje roztwór soli w jednej z dwóch szklanek i umieszcza w niej plaster ziemniaka. Dzieci zauważyły, że w szklance z solą ziemniak pływa, a w samej wodzie tonie.

Wnioski z doświadczenia – prawda czy fałsz.

1. W słonej wodzie ziemniak pływa? (prawda)
2. W wodzie bez soli ziemniak tonie? (prawda)

WYJAŚNIENIE

Ciecze – substancje płynne mają różny ciężar, mimo takiej samej objętości. Woda słona
(morza i oceany) ma większy ciężar niż woda słodka (rzeki i jeziora). W słonej wodzie wszystko pływa lepiej.

DOŚWIADCZENIE 4 ,,CZY SIĘ ROZPUŚCI?”

Dzieci mają za zadanie napełnić szklanki wodą (nie do pełna). Następnie kolejno
wrzucają do każdej po 1 łyżeczce wymienionych substancji (sól, cukier, pieprz, kakao, kawa,
ryż, mąkę pszenną, piasek, kasza. Mieszają wodę i obserwują co się dzieje.

WNIOSKI

Sól i cukier rozpuszczą się, pozostałe substancje osiądą na dnie, a w czasie mieszania będą się unosić.

WYJAŚNIENIE

Sól i cukier rozpuszczają się, to znaczy, że cząsteczki wody wnikają pomiędzy cząsteczki cukru lub soli. Cząsteczki wody nie mogą przeniknąć między cząsteczki kawy, kakao, ryżu, czy piasku. Te substancje nie rozpuszczają się w wodzie. Tworzą zawiesinę, której drobiny osadzają się na dnie pod wpływem siły grawitacji.

DOŚWIADCZENIE 5

Dzieci dostały szklankę do której wlewały wodę, miód, i olej. Następnie umieściły w niej orzech, zapałkę, nakrętka i winogrono. Każdy z tych przedmiotów pływa w innej warstwie płynu.

Wnioski z doświadczenia – prawda czy fałsz.

1. Winogrono pływa po wodzie? ( fałsz)
2. Orzech pływa po wodzie? ( prawda)
3. Zapałka pływa po wodzie? ( fałsz)

WYJAŚNIENIE

Tonięcie i pływanie przedmiotów zależy nie tylko od ciężaru ale i od gęstości płynu.

DOŚWIADCZENIE 6 ,,Ile się zmieści?”

Potrzebne będą: szklanka, woda, monety

1. Napełnij szklankę wodą po brzegi.
2. Powoli, ostrożnie wrzucaj monety.

Zanim woda się rozleje, zmieści się o wiele więcej monet, niż mogłoby się wydawać.
Dlaczego?

WYJAŚNIENIE

Kohezja to siły przyciągania między cząsteczkami (w naszym przypadku wody). Cząsteczki wody oddziałują na siebie, przyciągając się, dlatego woda nie wylewa się lecz tworzy wybrzuszenie nad krawędzią szklanki.

DOŚWIADCZENIE 7 ,,Klej z wody”

Potrzebne będą: 2 płaskie kawałki szkła (np do mikroskopu, lusterka bez ramek itp.), woda

1. Na jedno szkiełko nałóż kilka kropel wody i umieść na nim drugie szkiełko.
2. Spróbuj rozdzielić oba szkiełka.

Trzeba naprawdę sporej siły, żeby rozdzielić oba szkiełka. Dlaczego?

WYJAŚNIENIE

Pomiędzy cząsteczkami szkła i wody działają duże siły przyciągania, nazywane siłami adhezyjnymi. Dlatego woda spływa po szybie powoli, a np. ziarenko piasku w ogóle nie przyczepi się do szkła.

DOŚWIACZENIE 8 ,,Drożdże”

Materiały: drożdże np. Suszone w ilości dwóch łyżeczek, ciepła woda, 3 łyżeczki cukru,
balon, butelka po soczku.

Przebieg

Do butelki wsypujemy drożdże i zalewamy 50ml. ciepłej wody, następnie dodajemy cukier i całość mieszamy. Na otwór butelki naciągamy balonik.

WYJAŚNIENIE

Z suchymi drożdżami nic się nie dzieje, dopóki nie dodamy ciepłej wody i cukru. Po zalaniu wodą odzyskują aktywność. Wówczas zaczynają one korzystać z cukru jako pokarmu wytwarzając gaz zwany dwutlenkiem węgla, który napełnia balonik. Jeżeli chcemy przyspieszyć wzrost to butelkę wstawiamy do ciepłej wody.

  

 

PRZYKŁADOWE ZABAWY I EKSPERYMENTY BADAWCZE DO
WYKORZYSTANIA W PRACY Z DZIEĆMI:

POWIETRZE

„Gdzie jest powietrze?”

Pomoce: przeźroczysty słoik, piłeczka pingpongowa, kawałek papieru, napełnione wodą przeźroczyste naczynie wyższe od słoika

Wykonanie doświadczenia:

Umieszczamy papier na dnie słoika i mocujemy taśmą klejącą. Piłeczkę kładziemy na powierzchni wody. Odwracamy słoik do góry dnem i zamykając w nim piłeczkę, zanurzamy go w wodzie, aż dotknie dna (woda nie wchodzi do słoika, a piłeczka leży na dnie naczynia pokrytego cienką warstwą wody). Ponownie zanurzamy słoik w wodzie, a kiedy dotknie dna przechylamy go (ze słoika wydobywają się pęcherzyki powietrza, które poruszają się ku górze i napowierzchni wody pękają. Woda wchodzi do słoika unosząc piłeczkę coraz wyżej i zwilżając papier).

Wniosek:
Powietrze jest wszędzie i zajmuje każdą wolną przestrzeń. Znajduje się w wodzie, w przedmiotach i roślinach, w ciele człowieka i zwierzęcia. Jest lekkie i niewidoczne, a jednak można znaleźć sposób na to, żeby je „zobaczyć”.

„Wiatromierz”

Pomoce: wentylator, liście, kawałki papieru, wełna, słoma, piórko, wata, kij, papierowa, serwetka, folia aluminiowa, arkusz cienkiego papieru, gruba tektura, dziurkacz

Wykonanie wiatromierza:

Na arkuszu papieru, serwetki, tektury oraz folii odcinamy pasek. Na jednym końcu każdego materiału robimy dziurkę. Przywiązujemy paski do kija – najlżejszy na czubku, najcięższy u dołu. Wychodzimy z wiatromierzem do ogrodu i obserwujemy jego działanie (niektóre materiały poruszają się na wietrze, inne nie).

Wniosek:
Powietrze zajmuje każdą wolną przestrzeń i „rusza się”. Jest lekkie i niewidoczne,
a jednak można znaleźć sposób na to, żeby je „zobaczyć” i „poczuć”. Dowodem na istnienie
powietrza jest jego ruch. W wyniku ruchu powietrza powstaje wiatr.

,,Czy powietrze ma ciężar? - waga do ważenia powietrza”.

Pomoce: dwie plastikowe pałeczki o długości 15cm i 30cm, dwa jednakowe baloniki, dwie
jednakowe puszki, taśma klejąca, ołówek

Wykonanie doświadczenia:

Zaznaczamy ołówkiem połowę dłuższej pałeczki. Na jej końcach mocujemy taśmą baloniki. Opieramy środek dłuższej pałeczki na środku krótszej pałeczki opartej końcami na dwóch puszkach (nie zauważamy zmian w pozycji pałeczki i baloników). Odczepiamy jeden z baloników i dmuchamy go, a następnie ponownie umieszczamy na końcu pałeczki (zauważamy, że koniec pałeczki z nadmuchanym balonikiem opada).

Wniosek:
W pierwszym doświadczeniu pałeczka z balonikami pozostała w pozycji poziomej,
gdyż oba baloniki ważyły tyle samo. W drugim przypadku, zamknięte w nadmuchanym
baloniku powietrze sprawiło, że stał się cięższy od balonika nienadmuchanego.

,,Rakieta balonowa”

Pomoce: linka, słomka, balon, taśma klejąca.

Wykonanie doświadczenia:

Linkę przeciągamy przez słomkę, jeden koniec linki mocujemy do klamki przy drzwiach, a drugi do oparcia krzesła. Linka powinna być bardzo mocno naprężona. Nadmuchujemy balon i mocno zaciskamy ustnik. Szczelnie zatykając otwór balonu przymocowujemy go do słomki taśmą klejącą. Trzymając wylot, umieszczamy balon na jednym końcu linki, następnie odtykamy ustnik i puszczamy balon, balon poleci wzdłuż linki.

Wniosek:
Kiedy powietrze wylatuje, balon pędzi w przeciwnym kierunku, tzn. jest pchany na
drugi koniec linki.

,,Siła powietrza”

Pomoce: plastikowa reklamówka, książka.

Wykonanie doświadczenia:

Połóż plastikową reklamówkę na stole (bez dziur). Na tej torbie połóż średniej wielkości książkę i zacznij dmuchać do torby. Kiedy torba zacznie się napełniać powietrzem, książka zacznie unosić się do góry.

Wniosek:
Ciśnienie powietrza podniosło książkę do góry. Czasem, gdy jest wystarczająco duże, ciśnienie powietrza może unieść nawet ciężarówkę.

,,Zaczarowany balon”

Wykonanie doświadczenia:

Pustą butelkę wkładamy do lodówki na około godzinę. Po godzinie wyjmujemy butelkę i nakładamy na jej szyjkę balon. Na około dwie minuty wkładamy butelkę do ciepłej wody. Balon nadmuchuje się jak po dotknięciu czarodziejską różdżką.

Wniosek:
W wyniku ocieplenia powietrze znajdujące się w butelce rozpręża się i potrzebuje
więcej miejsca, wpływa więc do balonu i go nadmuchuje.

 

 

 

 

DZIEŃ I NOC

Dzień i noc, noc i dzień. Raz jest jasno, raz jest cień. Na Ziemi dzień i noc następują kolejno po sobie. Wiesz, dlaczego? Przeprowadź samodzielnie proste doświadczenie.

Potrzebne będą:

- pomarańcza,
- lampka,
- widelec,
- plastelina.

Wbij widelec w środek pomarańczy – to będzie Ziemia. Z boku przyklej małą kulkę z plasteliny. Stań w ciemnym pokoju i oświetl pomarańczę lampką – to będzie Słońce.
Ustaw lampkę tak, aby jej światło padało na owoc. Obserwuj co się dzieje, gdy obracasz „Ziemię” wokół jej osi. Gdzie pada światło?

Światło pada zawsze na jedną stronę pomarańczy, druga pozostaje w cieniu. A jeśli obracasz pomarańczę na widelcu wokół jej własnej osi, plastelina przechodzi ze światła w cień, a potem z cienia do światła. I cykl rozpoczyna się na nowo! Ziemia również kręci się wokół własnej osi. Kiedy więc miejsce, w którym jesteś, znajduje się w części oświetlonej przez Słońce, jest dzień. Kiedy natomiast przechodzi w cień, jest noc.

 

Przeczytajcie wspólnie z rodzicami wiersz A. Dziechciarczyk pt.: „Dzień i noc”.

 

DZIEŃ I NOC

Dzień i noc, noc i dzień,
Raz jest jasno, raz jest cień.
Nasza Ziemia, jak piłeczka -
Świeci na nią żaróweczka.

Tą żarówką nasze Słońce -
Żółte, jasne i gorące.
Daje ciepło, daje światło,
Gdy go nie ma, wszystko zgasło:

Przyszła nocka - ciemna dama,
Lecz się nie bój, nie jest sama,
Złote gwiazdy ma ze sobą,
Które nieba są ozdobą.

 

Ma też Pani nocka księżyc.
Czasem rożek, czasem w pełni.
Gdy na niebo spojrzysz w nocy,
Jego widok Cię zaskoczy.

Słońce świeci, wstają dzieci,
Nowy dzionek znowu leci.
Z drugiej strony, śpią już brzdące -
Poszło spać gorące słońce.

Tam jest nocka moi mili,
Światło właśnie już zgasili.
Jedna strona oświetlona,
Druga w nocy pogrążona.

Gdy ta nocna już widnieje,
To ta jasna w mig ciemnieje.
I tak kreci się nasz świat,
Wokół Słońca … miliony lat.

Raz jest ciemno, raz jest jasno,
Światła są, lub światła gasną.
Dzień i noc się ciągle kręcą,
Wokół Słońca - Ziemia z chęcią.

Spróbujcie odpowiedzieć na pytania:

- jaki kształt ma Ziemia?

- czy Ziemia kręci się wokół Słońca, czy Słońce wokół Ziemi?

- czy na całej kuli ziemskiej o tej samej porze jest noc i dzień?

- co się dzieje, kiedy po naszej stronie kuli ziemskiej zachodzi słońce?

- co możemy zobaczyć na niebie nocą?

Jeśli macie taką możliwość spróbujcie wykonać doświadczenie obrazujące rytm następstwa
dnia i nocy.

Potrzebne będą: globus, latarka. Doświadczenie najlepiej wykonać w ciemnym pomieszczeniu.

Odnajdźcie na Ziemi - globusie Polskę. Zapalamy latarkę – Słońce. Gdy Słońce oświetla Ziemię z jednej strony – mamy dzień. Po drugiej stronie w tym samym czasie (na drugiej stronie Ziemi) jest noc. Powoli obracamy globus – jeden pełny obrót Ziemi trwa jedną dobę, czyli 24 godziny. Rytm dnia i nocy jest stały i niezmienny.

Po wykonanym doświadczeniu  obejrzyjcie filmy:

 

„Świat nocą”

Przygotujcie proszę świeczkę, kartkę papieru, pędzel, czarną lub granatową farbę (najlepiej
akwarelową). Na kartce papieru narysujcie za pomocą świeczki noc według swojego pomysłu (księżyc, gwiazdy, budynki, zwierzęta, itp.). Następnie zamalujcie rysunek czarną farbą akwarelową lub cienką warstwą farby plakatowej.

Gotowe! Chętnie obejrzę efekty waszej pracy, bardzo proszę o przesłanie zdjęć wykonanej
pracy plastycznej.

 

 

 

 

„Co przyciąga magnes?”

Zadania:

1. Zapoznanie z zasadą działania magnesu.
2. Zabawy badawcze i eksperymenty przybliżające dzieciom zjawiska magnetyczne -   poznanie przez dzieci siły magnetyzmu i jego właściwości.

Cel:

- zapoznanie dzieci z właściwościami magnesu.

Przebieg:

Doświadczenie 1

Na stolikach układamy przedmioty o różnych właściwościach. Dzieci za pomocą magnesów mają podzielić przedmioty na dwie grupy: przedmioty przyciągane przez magnes i przedmioty obojętne wobec magnesu. W wyniku tego podziału, w grupie przedmiotów podatnych na przyciąganie powinny się znaleźć przedmioty wykonane z metalu, a w grupie obojętnej na przyciąganie pozostałe przedmioty.

Wniosek: Magnes przyciąga tylko przedmioty z metalu.

Doświadczenie 2

Wyścigi magnesów - Wbijamy mocno po jednej stalowej pinezce w każdą korkową „łódeczkę”, wycinamy z papieru 2 kolorowe żagle i mocujemy żagielki do wystających ostrzy pinezek. Kładziemy książki na blacie stołu, ustawiamy naczynie na książkach i wypełniamy je do połowy wodą. Do każdej listewki przyklejamy taśmą magnes i delikatnie puszczamy „łódeczki” na wodę. Wkładamy listewki z magnesami pod dno naczynia. Prosimy rodzica, by zrobił to samo. Przesuwając listewki próbujemy się ścigać .

Doświadczenie 3

Zbieracz igieł

Potrzebujemy: magnes podkowiasty, magnes prętowy, szpilki.

Szpilki rozdzielamy na dwie kupki. Nad jedna kupka trzymamy magnes podkowiasty, a nad drugą prętowy. Na magnesie podkowiastym będzie więcej szpilek niż na prętowym. Dzieje się tak ponieważ siła magnesu zależy nie tylko od jego wielkości ale także od jego kształtu. Magnesy podkowiaste zawsze są silniejsze niż prętowe. Jeśli oba magnesy mają taki sam kształt, wtedy cięższy magnez będzie silniejszy.

 

Doświadczenie 4

Podwodny magnes

Potrzebujemy: magnes, spinacz lub agrafkę, szklankę napełnioną wodą.

Spinacz lub agrafkę wrzucamy do wody. Magnez przykładamy do zewnętrznej ścianki tam, gdzie leży metalowy przedmiot, ruszamy magnesem wzdłuż szklanki. Magnez przyciągnie metalowe przedmioty (spinacze, agrafki), które będą się za nim poruszały, wychodząc nawet ponad powierzchnię wody. Siła przyciągania magnesu działa również przez szkło i wodę.

Doświadczenie 5

Oddzielamy sól od pieprzu

Potrzebujemy: plastikową łyżkę, sól, czarny pieprz (drobno zmielony), wełniany sweter lub szal.

Na stół wysypujemy trochę soli, pieprzu i je mieszamy. Plastikową łyżkę mocno pocieramy o wełnę a następnie bardzo wolno zbliżamy ją nad mieszaninę soli z pieprzem. Czarne ziarna pieprzu podskoczą do łyżki. Dzieje się tak ponieważ plastikowa łyżka naładowała się elektrycznie wskutek pocierania o wełnę. Ładunek elektryczny przyciąga ziarna pieprzu. Ziarna pieprzu są lżejsze od ziaren soli, nawet przy większej odległości przezwyciężą swój ciężar.

Doświadczenie 6

Reakcja łańcuchowa

Potrzebujemy: 2 igły z żelaza, magnes prętowy.

 

Magnes przesuwamy do jednej igły, a potem tę igłę przesuwamy do drugiej igły. Pierwsza igła jak magnes przyciąga druga igłę. Dzieje się tak ponieważ pierwsza igła została namagnesowana i jak magnez działa na drugą igłę.

 

 

 

 

 

Witam Was bardzo serdecznie na kolejnych zajęciach poświęconych eksperymentom, doświadczaniu i odkrywaniu😊
Październik jest miesiącem pod hasłem ZABAWY Z PLASTIKOWĄ BUTELKĄ.
Zapraszam do wspólnej zabawy!!!

1) Wodne tornado

Do tego eksperymentu potrzebujemy:
- dwóch dużych butelek plastikowych najlepiej identycznych
- solidnej taśmy klejącej
- wody

Zadanie jest banalnie proste a efekt zaskakujący. Wystarczy wypełnić jedną z butelek w 1/2 wodą a następnie do jej wlotu dołożyć drugą butelką i mocno je ze sobą złączyć, tak aby woda nie przeciekała. Kiedy wszystko jest gotowe, musimy szybko odwrócić butelki tak aby teraz ta wypełniona wodą była na górze i wykonać nimi okrężny ruch tak by wprawić tornado w ruch wirowy.

2) Ocean w butelce

Potrzebujemy:
- dużej plastikowej butelki
- wody
- niebieskiego barwnika
- oleju

Zaczynamy od nalania do butelki wody z barwnikiem, ja zrobiłam to do mniej niż połowy. Resztę po same brzegi (to ważne) wypełniamy olejem. Mocno zakręcamy i gotowe. Olej spowalnia ruchy wody, przez co otrzymujemy bardzo ciekawy wizualnie efekt. Kolejnym eksperymentem może być umieszczenie zawartości butelki w przeźroczystym naczyniu np. wazonie i wrzucenie do wnętrza tabletki musującej, powstanie nam tzw. Lampa Lawa :)

3) Meduza w butelce

Potrzebujemy:
- plastikowej torebki jednorazowej
- nożyczek
- plastikowej butelki
- wody
- sznurka
- niebieskiego barwnika

Zaczynamy od stworzenia meduzy. Bierzemy plastikową torebkę jednorazową i chwytamy ją tak aby powstała głowa meduzy, czyli taki bąbelek. Kolejnym krokiem jest delikatne obwiązanie bąbelka nitką, teraz odcinamy resztę reklamówki tak by od głowy w dół pozostało około 4-5 cm reklamówki. Nacinamy to co jest pod główką, w wąskie paski czyli meduzowe witki a kiedy wszystko jest nacięte przerzedzamy te witki bo nie mogą być zbyt gęste. Kiedy wszystko jest gotowe dmuchamy do wnętrza balonika powietrze i napełniajmy go odrobinkę wodą, tak powiedzmy do połowy. Kiedy to zrobimy zawiązujemy mocno nitkę. Teraz UWAGA główka musi być takiej wielkości abyśmy ją mogli włożyć do wnętrza butelki.

Kiedy meduzę wrzucimy do butelki napełniamy, butelkę wodą z barwnikiem. Zakręcamy i gotowe. Możemy teraz odwracać butelkę raz zakrętką a raz dnem do góry a meduza za każdym razem wypływa na powierzchnie.

4) Oddzielamy żółtko od białka

Potrzebujemy:
- jajka
- małej plastikowej butelki
- miseczki lub talerza

Bardzo przydatny na co dzień eksperyment. Jak oddzielić perfekcyjnie białko od żółtka. Nie trzeba już się męczyć, wystarczy delikatnie wylać cała zawartość jajka na talerzyk, nacisnąć butelkę plastikową tak aby wyszło z niej troszkę powietrza i przyłożyć do żółtka. Teraz tylko puszczamy naciśniętą butelkę a magia się dzieje samoistnie. Żółtko zostaje oddzielone :)

5) Dmuchamy balon

Potrzebujemy:
- plastikowej butelki
- balonu
- sody oczyszczonej
- łyżeczki
- octu

Co zrobić aby balonik się nadmuchał bez użycia powietrza z naszych płuc. Wystarczy nasypać do niego kilka łyżeczek sody oczyszczonej a następnie nałożyć go na wlot od butelki w której znajduje się pół szklanki octu, szczelnie nałożony balonik podnosimy do góry tak aby jego zawartość znalazła się w occie. Teraz już tylko wystarczy podziwiać i robić wielkie oczy :)

6) Fontanna

Potrzebujemy:
- plastikowej butelki
- rurki do napojów
- plasteliny
- wody
- tacki lub kuwety
- balonika

Co zrobić aby stworzyć fontannę w domowych warunkach ?

Wystarczy w plastikowej butelce, mniej więcej na połowie jej wysokości, zrobić małą dziurkę do której wsuniemy rurkę od napojów. Następnie musimy rurkę porządnie obkleić plastelina, tak aby nie wyciekała dookoła rurki woda z wnętrza butelki. Kiedy wszystko gotowe wypełniamy butelkę wodą ale nie wyżej niż do poziomu do którego sięga rurka. Na razie zero magii, ale aby zaczęła się dziać musimy jeszcze dodać jeden kluczowy element czyli - nadmuchany balonik, który nakładamy na wlot butelki. Gotowe a zabawa na 102 !!!

 

7) Świecąca buteleczka

Świecąca butelka nie jest eksperymentem jako takim ale przyjemność jaką daje jest wielka więc nie omieszkałam jej tu zamieścić. Jesteśmy w posiadaniu proszku fluorescencyjnego który daje wiele różnych ciekawych możliwości, bo dzieciaki uwielbiają atmosferę tajemniczości a świecące przedmioty to zawsze strzał w 10 ! Niewielka ilość takiego proszku dodana do wody sprawia, że po naświetleniu buteleczka przyjemnie rozświetla mrok, polecam jako tani sposób na nocne strachy :)

https://www.youtube.com/watch?v=qrwSu8lKCyo